Kevin Kenner
na drugie urodziny Polskiego Radia Chopin
Studio Koncertowe Polskiego Radia im. Witolda Lutosławskiego
Środa, 13 listopada 2019 r.
- Kevin Kenner – fortepian
Publikacja: 19/11/2019 r.
Z okazji drugiej rocznicy powstania Polskiego Radia Chopin w Studiu Koncertowym Polskiego Radia im. Witolda Lutosławskiego wystąpił z recitalem znany i lubiany w Polsce artysta, de facto zwycięzca Konkursu Chopinowskiego w 1990 roku, Kevin Kenner. Wieczór wypełniły utwory Fryderyka Chopina i Ignacego Jana Paderewskiego, ułożone w taki sposób, aby w obydwu częściach można było usłyszeć każdego z nich.
Był to wieczór, podczas którego w pamięć zapadały fragmenty raczej spokojne, wymagające chwili pochylenia się, nabrania głębszego oddechu.
Na początku zabrzmiały wczesne Mazurki Chopina – jakby tylko lekko zarysowane, z elementami improwizacji, a niekiedy dyskretną melancholią, potem Andante spianato i Wielki polonez Es-dur op. 22 oraz Walc As-dur op. 42 z otwierającym go cudownie mieniącym się trylem… Cóż, może jestem zbyt surowa, ale chyba pianista nie do końca przekonał mnie do tych kreacji. Miałam poczucie pewnej powierzchowności oraz braku prawdziwego zanurzenia w chopinowskim dźwięku, a więc czegoś całkowicie niezbędnego w wykonaniach dzieł Fryderyka. Operowanie dużym wolumenem brzmienia i mocno kontrastowym, zawsze u Kennera prawdziwie cichym piano, akurat w czasie omawianego wieczoru sprawiało wrażenie braku wyważonego środka, a jednocześnie pewnego niedokreowania brzmienia. Odczucie to potęgowały szybkie tempa, na jakie zdecydował się artysta.
Oczywiście odbiór tempa przez słuchacza zależy od większej liczby czynników niż jego bezwzględna wartość matematyczna – to także dramaturgia wewnętrzna, dynamika, pokazanie motywów czy właśnie „ciężar” tonów, a ten w przypadku dzieł Chopina był nieco zbyt mały, jakby dotarcie do samego sedna dźwięku całkowicie przerastało pianistę. A przecież to nieprawda! Mogliśmy się o tym przekonać w czasie tego samego występu, słuchając jego prezentacji Humoresques de concert op. 14 Paderewskiego, w których dźwięk był kunsztowny, pełniejszy, również bardziej zróżnicowany.
Zawsze ceniłam Kennera za łączenie skrupulatnego przemyślenia utworu z głęboką emocjonalnością
Zawsze ceniłam Kennera za łączenie skrupulatnego przemyślenia utworu z głęboką emocjonalnością, a także za umiejętność sprawnego operowania barwą, miękkiego przechodzenia z jednej w drugą. Namiastkę takiego właśnie Kennera mogłam odnaleźć w niektórych wykonaniach Chopina, choćby w niezwykłej delikatności Lento con gran espressione, momentami także w pięknie prowadzonych frazach Fantazji-Impromptu, ale do końca takim pokazał się dopiero w kreacjach Paderewskiego. Niewątpliwie jedną z nich była Sarabanda, wyróżniająca się niezwykłym spokojem. Stylizacja bachowska, wypełniona przez artystę iście impresjonistycznym morzem barw z eleganckim rubatem okazała się prawdziwie romantyczna, ale wcale nie fałszywa czy pozbawiona smaku – wręcz odwrotnie. Równie znakomicie pianista bawił się nastrojami oraz planami dźwiękowymi w Burlesce, mistrzowsko dopracowując każdy szczegół.
Koncert zwieńczyły dwa bisy: Nokturn B-dur Paderewskiego z pięknie prowadzoną kantyleną, ukazującą różne odcienie nocnej zadumy, oraz Wiosna – druga z sześciu Pieśni polskich S. 480 Franza Liszta, będących opracowaniem pieśni Fryderyka Chopina.
Był to wieczór, podczas którego w pamięć zapadały fragmenty raczej spokojne, wymagające chwili pochylenia się, nabrania głębszego oddechu. To one paradoksalnie powodowały, że artysta budził się i potrafił pokazać pełnię siebie – swoich umiejętności pianistycznych oraz muzycznej wrażliwości.
PROGRAM KONCERTU
Kevin Kenner – drugie urodziny Polskiego Radia Chopin
Część I
Fryderyk Chopin
- Mazurki: a-moll op. 7 nr 2a, B-dur op. 7 nr 1, cis-moll op. 6 nr 2, D-dur KK IVa/7, C-dur op. 6 nr 5
- Andante spianato i Wielki polonez Es-dur op. 22
Ignacy Jan Paderewski
- Menuet G-dur
- Sarabande h-moll
- Caprice (Genre Scarlatti) G-dur
Część II
Fryderyk Chopin
- „Lento con gran espressione” cis-moll
- Fantaisie-Impromptu cis-moll op. posth. 66
- Scherzo E-dur op. 54
Ignacy Jan Paderewski
Humoresques de concert op. 14 nr 4-6
- Burlesque F-dur
- Intermezzo polacco c-moll
- Cracovienne fantastique H-dur
Zdjęcia © Łukasz Kowalski Polskie Radio
Monika Joanna Bielska